ตสิบสองครองสิบสี่ในวิถีพุทธแบบชาวลาวในรูปแบบของการศึกษา
Abstract
มนุษย์รู้จักการศึกษา การวิวัฒนาการเรื่องของความรู้ และการเล่าเรียนมานานแล้วกล่าวได้ว่ามีมาตั้งยุคสมัยหิน หรือตั้งแต่ยุคแรกของยุคประวัติศาสตร์เพียงแต่ว่าในเวลานั้น การเล่าเรียนเป็นการถ่ายทอดความรู้จากผู้รู้ในเรื่องนั้นๆโดยตรง ระบบการศึกษาที่ถ่ายทอดความรู้ให้กันอย่างเป็นระบบ เพียงแต่ไม่ได้จารึกเป็นรายลักษ์อักษรที่เป็นทางการเช่นในปัจจุบันอย่างโรงเรียนนั้นยังไม่มีในเมื่อก่อน มาเกิดเอาทีหลัง ปัจจุบันมีมากในประเทศไทยและประเทศอื่นๆในโลก ในบทความเรื่องนี้ผู้เขียนมีความคิดประสงค์อยากจะเชื่อมโยงทางวิถีชีวิต และวัฒนธรรมทางด้านภาษากรณีในรูปแบบของการศึกษา ประวัติและความเป็นมาของการศึกษาสงฆ์ไทยและเขตภูมิภาคนี้ เหตุนี้ผู้เขียนคิดว่าน่าจะเป็นโยชน์ให้แก่ผู้อ่านไม่มากก็น้อยสำหรับผู้ที่ต้องการศึกษาเรื่องนี้ อีกอย่างผลงานบทความที่เขียนจะออกมาดีได้ก็ต้องอาศัยท่านผู้รู้ทั้งหลายช่วยเป็นหูเป็นตาเป็นความคิดเป็นแม่แบบในขณะเดียวกันข้าพเจ้าไม่บังอาจ ที่จะก้าวก่ายล่วงเกิน ท่านอาจารย์ นักปราชญ์ และท่านผู้รู้ทั้งหลาย แต่หากท่านอาจารย์ นักปราชญ์ และท่านผู้รู้ทั้งหลายได้อ่านเห็นว่า สิ่งใดยังขาดตกบกพร่อง ไม่ถูก ไม่ควร ไม่เหมาะสมประการใด ขอโปรดจงชี้แนะ และต่อเติมให้สิ่งที่ขาดหายไปนั้นสมบูรณ์ จะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง
1. ผลงานที่ส่งตีพิมพ์จะต้องไม่เคยเผยแพร่ในสิ่งตีพิมพ์อื่นใดมาก่อนและต้องไม่อยู่ในระหว่างการพิจารณาของวารสารอื่น การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้ส่งบทความโดยตรง
2. ต้นฉบับที่ส่งตีพิมพ์ต้องเป็นภาษาไทยหรือภาษาอังกฤษเท่านั้น
3. ต้นฉบับต้องผ่านการกลั่นกรองโดยผู้ทรงคุณวุฒิและได้รับความเห็นชอบจากกองบรรณาธิการ
4. ในกรณีที่เป็นบทความแปล ต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ โดยการขออนุญาตให้เป็นไปตามหลักจริยธรรมสากล
5. ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ และตาราง ที่ตีพิมพ์ในวารสาร เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความแต่เพียงผู้เดียว มิใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร กองจัดการ และมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตอีสาน
6. ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร
