แนวคิดเชิงปรัชญาทางสังคมในทัศนะความเชื่อเกี่ยวกับเปรตวิสัยในสังคมไทย
Abstract
แนวคิดเชิงปรัชญาทางสังคมในทัศนะความเชื่อเกี่ยวกับเปรตวิสัยในสังคมไทย เป็นแนวคิดสำคัญอีกประการหนึ่ง ที่เกิดขึ้นจากแนวคิดทางปรัชญาและทัศนะความเชื่อความศรัทธาของคนไทยตามหลักธรรมของพระพุทธศาสนาที่เจริญรุ่งในเรืองในอดีต โดยเฉพาะเรื่องการเกิดเป็นเปรตหรือวิสัยของผู้ที่ได้รับผลของการกระทำหลังตายจากโลกนี้ไปแล้ว โดยบทความนี้มีวัตถุประสงเพื่อส่งเสริมด้านแนวคิดและการพิจารณาความเชื่อตามหลักของกฎแห่งกรรมผ่านการศึกษาเรื่องของเปรตแต่ละชนิด ประกอบกับการนำเอาเรื่องราวของเปรตมาเป็นอุทาหรณ์เพื่อให้การดำเนินชีวิตไปตามทำนองคลองธรรม เพราะแนวคิดและหลักการปฏิบัติเหล่านี้ล้วนเป็นผลสืบเนื่องที่มีทั้งเหตุแห่งความศรัทธาคือความเชื่อ และผลที่ปฏิบัติแล้วได้รับผลจริง ดังพุทธสุภาษิตที่เคยได้ฟังและเป็นเหมือนกับภาษิตเตือนตนให้เข้าใจหลักความจริงที่ว่า “กมฺมุนา วตฺตติ โลโก สัตว์โลกล้วนเป็นไปตามกรรม” จะดีจะชั่วอยู่ที่การกระทำ ทุกคนล้วนได้รับผลของกการกระทำโดยไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ จึงควรสังวรใจและเร่งกระทำความดี และไม่ตั้งอยู่ในความไม่ประมาท เกรงกลัวต่อผลกรรมชั่วที่กระทำไปแล้ว เหมือนการกลัวความผิดอาญา ที่ต้องถูกจองจำในเรือนจำ
